Kül Olamayanlar Derneği

güz zamanı tersname bir kadın boynu bükük lale çiçeği
aşkla harman bedenim rüzgar körüklüyor ateşi


bir bardak mey tesellisi
gideceksen vur da göm de git beni
gör bak sonra aşk neymiş


bakmaya doyamazdın
başına taç idi zümrüt gözlerim
taşırım sırtımda indirmem derdin
ayaklar altında elemle barışık
şimdi durursun bensiz


güneşin gözyaşlarınla ıslat
incitmeden tara saçlarımı
iki telli sırlı ayna öyle hayal ki dünya
hangi elbiseyi giysek - emanet -
dikişleri sapsarı sırıtıyor asıl
şuramda sızlıyor çok - kahır-


dur canımda can
bırakıp gideceğine kalbimi -vurgun-
dur hiç soyunamadığım şafaklara önce veda
uçuşalım iki kızıl yaprak


okşa gülüşünle toprağımı
bütün yaz çiçek açar - hayat -
tırmanıcı menekşe gülü
vuslatın pek tatlı bir dili var...



-ebedi ayrılığı hiç kimseye çok görmeyiz-



2006-09