Kül Olmuyorsun

Küçümsüyorsun duygularımı,bilmeden...Senin için hissettiklerimi bilmiyorsun ki.
Alaya alıyorsun göz-yaşlarımı,silmeden...Uykusuz gecelerde çektiklerimi silmiyorsun ki.
Bakıyorsun gözlerime sertçe;gülmeden...Son teselli için olsun gülmüyorsun ki.
Yakıyorsun bedenimi ölmeden...Ruhumda yaşıyorsun hiç ölmüyorsun ki.

Gülüyorsun halime alenen...Dalga geçtiğini gizlemiyorsun ki.
Alışıyorsun hasrete hemen...Asırlarca görmesen de özlemiyorsun ki.
Giriyorsun hakarete kısmen...Kabaca hayır sözle;süslemiyorsun ki.
Yaralıyorsun git-gide derinden...Riyakarsın aleme gerçek yüzünü göstermiyorsun ki.

Sanıyorsun kolay olur gidince...Aklımdan çıkmıyor;hayalimden gitmiyorsun ki.
Tanıyorsun son şans;tek kelime...Nafile, hiç kayda almıyorsun ki.
Kanıyorsun her an içimde...Dağlanarak bir türlü durmuyorsun ki.
Yanıyorsun özleminle gönlümde...Tütüyorsun ve 'Kül olmuyorsun' ki.