Küller
Aldanma soğuduğuna
Bir kibrit çöpünü
Nerde olsa çağırır.
Ya da cebinde ki çakmağa
Elini uzatır
Uzatır da
Açılıp kanaya durur yara
Boş sokaklarda esen bir rüzgar
Neden bana külleri hatırlatır ?
Yapacak bir tercihim yok
İnan ki yok
Yok titreyecek elim
Tutup ağacı korumak isterim
Onu da küller engeller.
Suç işlemek mi desem, suça peşkeş çekmek mi ?
İnsan kızmıyor değil
Ben umudum, sen hayal
Dünya ne böyle ?
Öyle bir kaygım oldu bu akşam üstü
Yangın
Tüm yeşilleri yutar gibi
Kesilen
İki nefes...
24.07.2023
Not : Ahmet Arif'in ' Tutuklu ' şiirinden esinlenip yazmaya çalıştığım bir şiirdir. Bu son zamanlarda sadece Türkiye'de değil, Dünya'nın her köşesinde çıkan orman yangınlarına dair duyduğum bir sitemimdir.
Bu değerli yorumun, beni çok sevindirdi Sevgili Uğur Hocam. Sen hep var olasın. Sağlıcakla esen kal.
Kesilen sadece iki nefes değil ki usta. Ormanlar yandı yetmedi milyonlarca canlı da yok oldu. Ne çığlıklar attılar kim bilir. Orman kendini yine yaratıyor bir şekilde. Yıllar sürüyor ama yaratıyor. Ama ya yanan diğerleri... Yandı bitti kül oldu... Maalesef. Acı çok acı. Ve dünya cayır cayır yanıyor şu sıra. Vefalı yüreğine, eksilmeyen hatta her şiirinde pozitiflik yayan insani yanına saygı ve şükranlarımı sunuyorum. Sağlıcakla...
Önemli bir konuya temas etmişsin. Yüreğine sağlık.
Güzel şiirdi, anlam doluydu; Beğeni ile okuduğum bu nadide eseri ve değerli şairimi yürekten kutluyorum, selam ve saygılarla.