Küllükte Biriken Sıkıntılar

sonbahar akşamlarında pencere başında zifiri bir karanlık
elinde son kalan bir sigarası
camın boyunda buharı tüten kupasında çay
içinde tarifi zor bir sıkıntı
içine çektiği duman sıkıntıya gebe
içtiği çay sıkıntıya yaren
haykırışları derinden
sessizliği kalbinin sesinden başka bozan yok

sonbahar akşamı işte
buralarda yağmur bir tuhaf
hiç benzemiyor bizim oraların çisiltisine
tüm derdini bir anda döküyor sanki

ortak olmak istiyorum rüzgara
sözcüklerimi sürüklesin gönül diyarına
savurduğum her duman aşk olsun yükselsin semaya

izmarit oldu sıkıntı yine
kül tablasında hayat izleri
küller savrulur açık camda
içersi duman dışarsı duman
halimiz darmaduman

yalnızlık zor uzak diyarların boşluğunda
sallantıda zaman çetele takviminde
her ana bir çentik
her çentiğe bir izmarit

demiştim yağmuru farklı buraların
ayrı düşmüş sevdalılar gibi
savuttuyor ortalığı esen rüzgar
pencerede yansıyan yine kendi yansıman
küllükte biriken başka sıkıntılar