Kuluçka

-Medettim, haddime mani olmadım-

Mevsimlerin kıvamı tutmuyor
Sabahlar daha yorgun
-nefes al-
Yokuşlar daha dik.
Kör olsun havaya atılan kurşun
Delinsin dilime dolanan türkü
Ey cennetten kovulmuş nefes
Ey aynalarda parıldayan giz
Senden tek isteğim dünya namına
Bir avuç gökyüzü
Altı kısık ses

Gelmeyecek yarına amin demeden
Gidecek olana taş duvar olduk
Bilinsin mermerin doğurgan olduğu
Verilsin tabutum yangın yerine
-nefes ver-
Ne kadar isyan etsek yazıya ve kışa
Ne kadar tuzlu tutsak umudu
Bütün yağmurlarda aynı puslu gök
Bütün depremlerde aynı vahşi ses.

Öpüşler geceye dağıldığında
Anladım
-kaptan manevra!-
Bu kızgın yer yuvarlağında
Yaşamaktan başka çare yok