Kum Olmak İstemiyorum

kaşını düzeltip gözlerimin içine baktı
çekiliyor dalgalar atılın kaçın
ne yakalamıştık ki
olta tutan elleriniz balıklarla alay ediyordu
rüzgarlar uzaklardan getirmişti esintilerini
biraz daha dalın gözlerime
haziran yağmurlarını geçin
dokunun yumuşak ayaklarınızla çakıllara
kum olmak istemiyorum

hep sırt üstü anımsıyordum kendimi
ölürken mi
hayır
oraya dokunmayın
ben baharlara dolan beyaz çocuğun uykusuyum
sakın dokunmayın bana

başımı kanlar içinde anneme götürdüler
aynı şeyler aynı şeyler
beni çekip küçültmeyin
büyüdüm
neden böyle yapıyorsunuz
ağaçlar şarkı söylemiyor ki

anlamak zorunda mıyım
inandım paranız yok
paranız yok ne demek kaç yaşında bir istasyondur ki
tapınacak oldunuz ona
kapılar açmazında uzamış sardunyalar
türküler yakıyorsa göğe
bunu kimseye söylemem

her yer yalnızlaştı koptunuz
size o kadar nasihat ettik gök uğuldarken başınızı örtmeyin
duyduğunuzu söyleyin ona
acısın size
yarın başka bir limanda
başka bir ayrılığın güvertesinde
avuçlarınızı esen yele bırakıp sallıyor ola bilirsiniz
fora yelken
tek yürek
acınız uzun

yarım olsun istedik geldik buraya kadar
çok konuşup boğdular bizi
duman istemiyordum
kimse yansın istemiyordum
şu karşı dağı seyretmeye gelmiştim
affedin
uyuyordum.