Kum Saati
Bir avuç kum,
İnce belli cam fanusun içinde.
Bir aşağı dökülür,
Seyreder insan.
Tanecikleri sayar gibi.
Çevirir bir el,
Tekrarı var bunun.
Akar geldiği yere yeniden,
Başı döner kumun.
Usanır yada unutur sa çevirmeyi insan,
Biraz olsun dinlenir.
Tadı çıkarsa uykunun.
Kum saati derler adına.
Ne akrep,
Ne yelkovan,
Ne zamanı gösteren bir rakam..
Nesine saat derler ki buna.
Sırf eziyet,
Zavallı kuma....
Kumun çilesi, İnce belli fanusun hatırına be usta. Hepimiz gibi... Ahhh biri gelip de çevirse beni...
hocam, hiç bu gözle bakmamıştım yani..
en son saunada baktım, baktım öyle yani..: )
ve gariptir, hiç üzülmedim onun haline : )
sorarım hocam, o kum saati orda olmasa asıl bizim vay halimize : )
pişeriz alimallah .. : )
saygı ve hürmetler, müteakibinde teşekkürler..🙂
Kum saati derler adına. Ne akrep, Ne yelkovan, Ne zamanı gösteren bir rakam..
Nesine saat derler ki buna.
Sırf eziyet, Zavallı kuma....
tanrı aşkına nerden geldi aklınıza kum saatine şiir yazmak ama nefisti yine değişik tebriklerim çokça 👍👍👍👍👍
harika bir kurgu, tebrikler mahmut hocam👍👍👍
Çok güzel. Okuru gülümsetiyor. "Koyunun bulunmadığı yerde..." misali, kumdan olsa da yeri geldiğinde, ona da saat derler. Kutluyorum.