Kumru Gibi

Karanlık geceler de aydınlığımı arıyorum
Her defasın da kendimi yanın da buluyorum
Hayallerini kucaklıyor onlarlarla yaşıyorum
Yokluğuna hiç olmadığı kadar alışıyorum

Sen yoksun
Bu yürek yokluğunda boğulsun
Sen zaten hiç yoktun
Bu akılsız başıma ben dert arıyordum

Hayaller kurup kendimi avutuyor
Sanki sevginle yaşıyordum
Ta ki o gün son gün susmamı istediğin gün anladım
Hatalıydım sana kendimi bu kadar kaptırmamalıydım

Ne beni ne de eşsiz sevgimi haketmedin
Ben bu kadar acımasız olduğunu fark etmedim
Sadece yürekten sevdim
Bir kumru gibi ayrılığı düşünmeden

Niçin kumruları sevdiğimi şimdi anladım ben
Ölseler bile ayrılmazlar sevdiklerinden
Bir başkasıyla yapamazlar onlar
Acsını kalbinde saklayan kanatlı mecnunlar