Kundak Kokusu

Goncalar belirdi dudağında taze
İlk payını aldın dünyadan ve sustun
Korsanlar gülücüğünü kaptı elimden
Hiç acımadılar bir babanın hasretine
Kundak kokusuna sığındım avuçlarımda kalan
Bakışların siyah gecelerimin yastığı oldu

Balıkların oltasında buldum kendimi
Nilüferler açtı yözyaşlarımda
Kandillerde dua ettim vuslatını Allah'a
Hiç acımadılar bir babanın feryadına
Usanmadım yine de yokluğunu taşımaktan
Yokluğun ağırdı oysa galaksiler yüklü semadan

Karıncalar dokudu kundağını ilmek ilmek
Kuşlar selam getirdi gizlediler cellattan
Ben seni her gün doğurdum her gün öldürdüm
Hiç acımadılar bi babanın umuduna
Akislerle döndü ağıtlarım gözlerinden
Gözlerini açtım virane bahçelerimde

Ah yürek atışım taşlara inat
Sebebim var olmak için dünyada
Ben senin kudak kokunla büyüdüm bilmedin
Hiç acımadılar bir babanın oğluna
Bir babanın oğluydun babasından habersiz
Yokluğun çöldü ruhuma yokluğun deniz