Kurak Mevsim

Dem katarım yüreğimdeki gama
Yine ılgıt ılgıt eriyor gönlüm
Felek dokunmaya kıyamaz ama
Kula fazla gelir üç günlük ömrüm

Kaburgalar çatlak sinem yarılır
Can dedikçe can evime sarılır
Umutlarım birer birer kırılır
Bilmiyorum kaç bin vuruyor gönlüm

Dar kuruldu ama urgan takmıyor
Boğazım düğümlü kelam çıkmıyor
Gönül terlemezse gözden akmıyor
Kurak mevsim gibi kuruyor gönlüm

Rahatsız olunmaz bülbül sesinden
Helede evladın gül nefesinden
Şimdi kan akıyor can çeşmesinden
Sanma yaralarım sarıyor gönlüm

Bak gör Kul Garib'im nasıl yanıyor
Dokunmayın ciğerlerim kanıyor
Ayağa kalkdıkça başım dönüyor
Bir can yetmez bin can veriyor gönlüm