Kurt Yükü

gönül uzak kızıllıklarda kalır
kahırlı bir duman serilir şafağa
özlemek yorulur yaz gelir de ocağa
gün değmez gözlerimde haberin kalır

yurtsuz türkülerle büyürken yara
ilk memleketimdir bıraktığın acı
ben böyle akpak hep ölümlere kiracı
sen öyle diyardan diyara hep kapkara

can ki dert yükü ölümden ağır
an ki kurt yükü ömürden sağır
son ki sert yükü kağandan alır
verir toprağa tozar yara götürür