Kurumuş Yapraklara Renkler Katan....

ekin yeniği gibiydi bakışların
içi boş bugday taneleri gibiydi
sevgin..
kurumuş ırmak kenarları kalbin
sönük yıldız satırları şiirin..
oysa ben,
bire bin veren bir tohumun
bir adıma yüzbin adım atan
kurumuş yapraklara renkler katan
senin sevdalındım..

soğuk ayaz gecelerine yorgan
sönmüş kömür curuflarında kor ateş
yürüyemediğin yollarda dört nala koşan arap atı
yorulduğunda hiç yorulmayan ayak
aşkıma aşk katan yoldaşındım..

isteseydin, dağları çerçeveleyip resim yapardım
isteseydin, kalbine giden damarlarda
şol ırmaklar gibi akardım
isteseydin, cennetin nurlu gecelerinde
tuanna gibi yağardım
eğer isteseydin, yunus misali yanardım...
ben senin sevdalındım..