Kuruyan Bir Gül Gibi

Hani gül'ü severdin dikenine bakmadan,
Hatıra defterinde kuruttuğun gül olsam.
Ellerinde soldurup saçlarına takmadan,
Bırakıp da giderken unuttuğun gül olsam.


Nerde bende o talih yıl yıldan garip geldi,
Hayâlini kurduğum son gördüğümde el'di.
Bana lâyık gördüğün gözyaşlarından sel'di,
Gelin olup giderken son tuttuğun gül olsam.


Mecnûn'un çöllerine varıp da yokladığım,
Hasretin kervânına hüzünler eklediğim.
Belki gelirsin diye yıllarca beklediğim,
Anka'nın küllerinden yarattığın gül olsam.


Kalbime söz geçmiyor bilmem nasıl atar ki,
Makberde ızdırâbla bu ten nasıl yatar ki.
Hasbahçem seni bekler gelmesen de yeter ki,
Dalından koparıp da kanattığın gül olsam.


Gönülçelen gözlerin bahtım gibi kara mı,
İçin için kanarken kimse bilmez yaramı.
Duydum ki saklamışsın sendeki hatıramı,
Bir köşede unutup sararttığın gül olsam.


Çok sevdiğin adını defterinden silip de,
Ateşinle yanarken candan seven bilip de.
Kıryıl sonra da olsa belki birgün gelip de,
Mezarımın başına bıraktığın gül olsam.