Kuşlar

Kuşlara uçmayı sen öğretmişsin
"Nerede o?" diye sordum
Uçmayı öğretip gittiğine yandılar
Kuşlara yuvanı vermişsin
Bu yüzden mi sevda sokağına giremiyorum?

Bir kuşun sevgisine nail olamam ki
Hayatım boyunca hiçbir kuş beni sevmedi ki
Hem kuşlar gitmek için gelmezler mi ki?
Talihinden damlatmışsın onlara
Uçmayı marifet sanıyorlar

Kuşlara beni anlatmışsın
Gözlerimden düşen damlaları su sanıp içiyorlar
Garezi olan bir sevdaydı bu
Sevdanın bize garezi vardı
Aşk yolunda koparılan çiçeklerin hepsi solmaktaydı

Kuşlara sevmeyi ben öğrettim
Öncelikle aşkı sevdiler
Darmaduman hallerinde bir kelebeğe gönül verdiler
Kuşlar sevemezler miydi birbirlerini?

Ben hiç kuş olamadım ki
Uçsam, kanadım kırılır
Yürüsem bacağım ağrır
Otursam dermansızlığım ağlardı
Ben hiç uçamadım ki!
Uçsaydım, sana konardım
Uçursaydın bile pencerenden
Gönül kuşun oldum sayardım
Öterdim sevda dolu nağmelerimle

Kuşlara bizi anlatmışsın
Hiç giden olmadı demişsin
Gelen olmadı ki giden olsun
Gitmek için gelmek gerek
İyi laf etmişsin
Bir kuşun kanadını kırmışsın
Kalbime yoldaş olsun diye...
Kalbimdeki kırık parçalar kuşa batmış
Kuş bile kendi kanadındaki kırıklığı hiçbir şey sanmış
Kuşa beni anlatmışsın
Ne vakit ağlasa beni anar demişsin
Ne vakit ağlasa gözlerim,
Aşka meydan okurdu, seni senden alırdı
Bir tek bunu bilememişsin!

Kuşların sana diyecekleri var
Uçurdukları sevda bana aitmiş
Sevmeyi bilene sevda
Sevmeyi bilmeyene veda gerekliymiş...