Kuşların Sessizliği

sapanla vururdum kuşları
kanlı dallara dönüşürdü
kavak
söğüt
dut ağaçları
çocuktuk köyde
kalbim ürperir
düşündükçe
çırpınan kuşun
minik gözlerinde ölüm
köyde
bir akşam üzeri
ezanlar okundu
okunacak
ağaçlar cıvıl cıvıl
kondu konacak
tünemiş kuşlar
av menzilinde
ve sapandan çıkan
bir taş
vurulan minik bir baş
düğümlenir kalbim
her gece bir rüyaya
irkilirim
bir günahla
çöker gökyüzü
alnım çatlar
düşümdeki kan
bir mavi sabahı
kızıla boyar
günahkarım
bir cana kıydım
o akşam
çakıl taşı doluydu
ceplerim
sapan taşlıydı
bedenim
bir cinayet işledi
ellerim
o günden beri
mutlu değilim
attığını vuran sapan
acı bir hatıra
sapan taşı
mermi gibi
isabet etti kuşa
bu şiddet ,bu cinayet
bu günah
ömür boyu
kamçılar beni..

mustafa kaya
üsküdar