Kusura Bakma Hayat Maksadımız Aşktı

.


Zifiri karanlık bir gece
Göz gözü görmüyor şehirde

Çöpte bulunan bir pasta ile
Eski doğum günlerini kutluyordu
İki sokak çocuğu az önce

Mumsuz yaş pastaya üflenince
Yıldızlar söndü gökyüzünde
Ankara usulca ağladı

İlk kez öpüşen iki âşık
Yıldızlar sönünce korktu
Bir tanesi ürkekçe bağırdı
... Kusura bakma hayat
... Maksadımız aşktı

Derken yanıma koştu bir deli
Tanıyormuş gibi gözüme baktı
... Çektiklerinin ahı çıkacak
... Kıyamet günü yaklaşıyor
... Yatacak yeri yok yalnızlığın

'Niye böylesin' dedim cevap verdi
... Sürahiyle hiç su dökeni olmadı
... Ardımda bıraktığım yolların

'Benim de sana bir sorum var' dedi
... Göz pınarların kurumuş
... Nasıl odluda böyle ıslak kaldın

'Şiir' dedim
Ben ne zaman şiir ağlasam
Şairler yağmur duasını bıraktı

Ilık bir yağmur başladı tekrar
Ankara usulca ağladı