Kutsal Yasa

Kartal süzülür avına
Av kaçmak ister
Amma!
Kaçamaz.
Korkudan diz çöker,
Çömelir
Büzülür.
Kimi sevinir rızkına
Lakin,
Kimi ağıt yakar yuvasında
Üzülür...

Yaratanın emri böyle
Düşmez karşı durmak haddimize
Baksanıza, ana koynu yapmış
Dikeni güle
Çakılı
Mil'e.
Lakin,
Sel alıp götürür
Süzüm süzüm süzülür...

Dağ, tepeden bakar ovaya
Amma,
Hele, çatlamasın hararetten bir kez sırtı, dudağı
İki büklüm olur ovaya
Vermesi için bir damla suya.
Kibrinden çözülür...

Gün, geceye küser
Gece
Dolunay'a.
Lakin,
Böyle yazmış yazan kalem
O kutsal yasa.
Anlaşamasa da
Yine de;
Birbiri ardına dizilir...