Kuyruğuna Dikkat Et

Sıkıcı bir gün,
hayat neşesiz.

Sanki,
insanlarda mutsuz, neşesiz !
yada bana mı öyle geliyor !

peki;
Ben,
neden, huzursuzum,
sebebi belirsiz mi? diye düşünürken,
aklıma sen düştün sevgilim..

Nasılsın, iyi misin canım ?
Yokluğuma alışabildin mi ?

yoksa;
ara sıra da olsa yerimizi ziyaret edip,
gözyaşlarını içine mi akıtıyorsun ?

yada;
soranlara unuttum mu diyorsun ?
Bir rüzgardı esti geç timi diyorsun ?

Aman neyse;

Bende iyiyim canım.
Dün buralarda kar vardı.
Bu günse ;
Hava yağmurlu ve soğuk.
O her zamanki,
senin sevmediğin, solmuş ceketimi giyiyorum,
ceplerim malum her zaman ki gibi delik,
meteliğe kurşun atıyorum..
Ama olsun;
havalı olsun diye ceketimin yakalarını havaya kaldırıyorum.
Yine;
sen sevmesen de...
Ayakkabımın ökçesine basıp yürüyorum.
O imamesinin biri kırık olan tesbihim yine sağ elimde,
alışkanlık, atamadım üzerimden
volta atıyorum,
Arnavut kaldırımlı Burdur Sokaklarında...

Sahi sen nerde sin canım ?
Hani bir gün olsun ayrı kalamazdın ?
Ölürüm yoluna diyordun !
baktım cenaze işlerinde,
adın geçmiyor ! ölen yok...!
ölürüm dediğin ölüm yolunda,
ne garip tir ki ?
sadece içi dışına çıkmış bir köpek ölüsü var.
kıyamadım..
kuyruğundan kaldırıp duvar dibine usulca bıraktım...

.../
Peki ?
Hava nasıl senin oralarda ?

Bak sende kendine dikkat et ne olur !
üşütme canım oralarda !

sana kıyamam !
bende senin yoluna ölürüm..!
tabii;
yol uzun ...!
dikkat et yolunu kaybetme dar sokaklarda.

Ki ;
olurda yolunu kaybedersen !
yol levhalarına bak !
levhalarda !
Her yol Antalya ya çıkar diye yazar..

ha.. unutmadan !
artık midem bulanmıyor!
alıştım artık ölü bedenlere !
olurda yollara düşersen !
kuyruğuna dikkat et...!




Çobandan sevgilerle... Burdur..