Kuyu

Tut ki ;
Gördüm
O'nu
Önce ince titrek silüeti
Düştü içime!

Sonra;
Ayın şavkıyla beraber
Bir âmânın bakıp bakıp
Göremediği...
Acı dadanmış yüzü...

Soydu umut urbalarını
Üryandı, gamdan, tasadan
Güldü...
Zamanın boyunduruğundan
Kurtardı talandan arta kalan yüreğini...

Duydum;
Korlanmış dudaklarında
İçli bir nağme
Kendi ağıdı...