Labirent

Döndüm durdum hep kendimi aynı yolda buldum
Kendime neden diye sordum durdum
Bir labiretmiş meğer yaşam
Anladım yola iyi bakmayı öğrendim
Gülsem mi?ağlasam mı? Bilemedim
Durdum dinlendim,yola baktım
Yola işaretler koydum
Zihnimle arkadaş oldum
Aklımala yola ışık tuttum
Oyun dedim kendime
Durup baktım arada geçtiğim yere
Kahkahalara boğuldum
Oysa ne kolaymış kabul edince
Anlamak ve zihnime sormakmış çare
Geçtiğim yollarda anlamlardan izler varmış
O izleri görünce yollardaki dolambaçlar azalırmış
Şimdi zevkle yürür oldum
İşaretleri gören yolu bilen
Labirenti seven ,sonundaki çıkışı bilen
Lakin labirrnti zevkli hale getiren oldum
Gelsem de yine aynı yola, anlayan oldum
Yaşam denen labirenti seven oldum