Lale

göğün imrendiği yaprakların
kainatın sirayetinde kesin
illetli elleri namlusunda
hala aynı safsatasında şirin

bahara kadar muhafaza bulun iffetine
daha başlamadan biterse ve sırat
o vakit birşey söyleyemem vaziyetine
ama dayan...
sonunda vedi'adır sana bu mücevherat

kış sabahı hüznün yine tıklım tıklım
seni içime çekip biraz daha efsunlanırım


..........devamından şüpheli bir şiirimdir..............