Lâlfabe

"Canımla besliyorum şu hüzün kuşlarını..."

Cemal SÜREYA









Vakit yine o vakit
Uzak gözlerinin yolcusu kalmasın diyordu
Sürü kuşları giderken bu şehirden
Sana benzedi harfleri özlemin derinden
İflah olmayan bir ah
Sana benzedi yine bu güneş, bu sabah
Sensizlik, sevdiğim bu kalbe günah



Ağlayacaksak hep böyle ağlayalım
Sen acılarımın üzerine yasla başını
Ben alıp gideyim seninle yaşımı başımı
Bir ayrılık el sallasın ardımızdan, birde ölüm
Sevda kıraathanesinde eski plaklar gibi dönüyorken dünüm
Bir saniye bir anlık
Aşk de bana
Bir nota ötemizde dursun yalnızlık



Vakit yine o vakit
Gazetelerde bile seni okuyorum ben
Bir köşede o vakur duruşun, bakışın
Ve ne çoksun ve ne çok azım
Olmasaydı dilimizde Süreya, Nazım
Geçmezdi içimizden tecrit edilmiş günler
Ağlayabilseydi eğer bu kasım
Gelmezdi kış şu ömre ,salınırdı bahar kasım, kasım




Vakit yine o vakit
Şu gözlerime çelme takmaya çalışan yaş
İçimde bitmek bilmeyen bir savaş
Dar zamanların selamsız yolcusu işte aşk
Hazanın son yaprağı gibi düştü cana
Gel de ölümüne kendinle dalaş...
Zalim bir illetin içimi kemiren sonudur bu akit
Hadi sev beni
Vakit yine o vakit




2015 KASIM AYI NOTLARI