Lavin

Karanlığın içinden çıkıp gelmek isterdim sana Lavin.
Ama görüyorsun,anlıyorsun ya beni!
Bir hiçin değersizliğinde kalmışım.

Baktığımızı görmekten aciziz.
Sessiz çığlıkların hapsinde,
Müebbetin elinde kaldık,Lavin

O kadar çokluk içinde yalnızız ki,
B*ka batmış çocukluğumuzun üstüne,sigara dikmişler
Yani anlayacağın Lavin yine bizi harcadılar.

Var mı arttıran diye bağırıyorum.
İlacımı yine arttırıyorlar Lavin.
Bir gün unutturacaklar seni.
Ondan korkuyorum.