Lavinia / Süveyda

Sonra sade birer kahve içtik

Hayat kadar acı bir kahvenin kokusu sinmişti sözcüklerine 

Yalnız ve bomboş adamdı karşımda 

Elinde sigarası bakıyordu uzaklara

Sanki düşmüş gibiydi tuzaklara 

Kırık çakmağıyla adeta meydan okuyordu uzaklara 

Ve öyle bir çekti ki sigarasının dumanını 

Sabah sabah bi sigara kadar ömrüyle 

Her çekişte katranını hapsediyordu ciğerlerine

Bugün de doyduk o'nsuzluğa Elhamdülillah. 

Dedi usulca.. 

Aşık mıydı? 

Yoksa kendini maşuk mu ilan ederdi?

Bilmem.

Bilirim ki renkler açardı gönlünde 

Bilirim ki Lavinianın yokluğu 

Süveydanın tonlarına çalardı 

Gecesi tek renk günü tek renk yaşardı 

Simsiyah geceden beter 

O tüm siyahta yalnızlığa aşıktı