Lezgi

Basite indirgemem lazım,
yanı; herkesin anlayacağı bir dile çevirmeliyim yokluğunu.
Sağım soluma hasret,
Solum ise; bir devrim türküsünde ölümler içinde...
Fark etmiyor durduğum zamanlar.
Di-li geçmişten
miş-li geçmişe kadar yürüsem bile,
bulamıyorum seni;
hayatımın takvim yapraklarında.
Bir televizyon kanalının,
eğlence saatlerinde:
ambargo koyuyorlar sevinçlerime.
Sesli harf alma hakkımda kalmadı,
ağız tadıyla anamam artık adını.
Neyse
Elime gözüme bulaştırmadan;
şiir adına bu çabalayışlarımı,
Eve dönmelere kürek çekmeliyim.
O değil de bu sokak arası hiç bizim
mahalledeki bakkal amcanın;
veresiye defterine giden yokuşa benzemiyor,
neyse ya,
gazetemi gene tersten okumaya başladım.
Üçüncü sayfa haberlerinde;
senden kalan yanlarıma denk gelmeden!
En iyisi söndürüp hayatı,
yalnızlığıma dönerim....