Liman Aşık Deniz Aşık

Kalkıyor yüzünü çevirp Karya kıyılarına
İskenderiye Limanından bir yelkenli
Küreklere asılıyor terli vücutlar
Kollar ki sanki kopacak
Hava sıcak mı sıcak
Ama sıcak dinler mi
Kraliçenin emri
Güvertede kraliçe
Kara gözlerinde umut bulutları
Yağmur öncesi
İçinde bir ses
İtiraf edemese de kendine der gibi
Ne çok özledim bilemezsin Karyalım seni
Bir yaz sabahı teninde Mısır'ın sıcaklığı
Değiyor Halikarnas sahiline ayakları
Bir boru sesi duyuluyor önce
Sonra fark ediyor
Beyazlar giymiş delikanlılar ve genç kızları
Kır çiçekleri ve defne çelenkleriyle
Zeytin dallarından bir taç geliyor
Gümüş tepside
Ardından o mavi yıldırım
Nasıl da vuruyor gözlerinden
Uzun sarı saçlarıyla işte o
Yıllardır özlediğim Karyalım
Diyerek hemen
Uzatıyor ellerini nazikçe
Çıkarıyor sahile
İşte yanında hayallerindeki kraliçe
İki çift göz kenetlenip birbirine
Konuşurken aşkın diliyle
Deniz âşık,
Liman âşık
Karya âşık
Zeytin ve hurma
Kum ve deniz
Mavi ve kara
Aşkı yazıyor o gün Bodrum'a...