Linnya

Linnya

Beni dinle Linnya;
Bu satırlar sana!


Bu kez, ilk defa
Bir kitabı, tam ortasından açıp da
Okumak istedim…
Hayatımın hikâyesi olmalıydı, bu.
Hayatımızın…



Evveli, yalnız senin bildiğin izlerle
Ezelimiz, bir tek sana inandığım,
Koşulsuz sana güvendiğim gizlerle bezeli…
Sonrası…
Sonrası, her harfiyle
Her kelimesiyle
Ve her cümlesiyle biz…



Düşünsene Linnya;
Adımı taşıyan bir oğlumuz olabilirdi
Gitar çalardı belki,
Ya da ne bileyim, bağlama işte
Şiir yazan…
Beste yapan…
Ve bir kızım daha!
Mavilikler içinde, eşsiz bir ada…



Kırgınım sana Linnya
Sebepsiz yere, kalemimi kırışından
Kaş çatışından…
Hızlanan adımlayışından!
Dönüp dolaşıp,
Umudu kapıp,
Kaf dağının ardına kaçışından…
Kırgınım!



Söylesene Linnya;
Mutluluğu kavramak için
Daha ne kadar büyümen lazım?
Ne kadar vaktin var?
Yani kaç yaşına kadar?



‘Ömür’ denilen mevsim Linnya
Bir nefeslik bahardır
Tez gelip geçer, unutma!
‘Aşk’ denen fırtınaysa
Dağ, taş yıkar…
Kaş, göz kırar…
Ağız, burun dağıtır!
Avutma kendini n’olur!
Masallarla avutma…


Ve daim hatırla
Issızlığı yırtarcasına
Tam ortasından başladığımız
Bir hikâyemiz var… Unutma…



Antakya, 16 Mart 2021


......

DAHA İYİ BİR HİKAYE BULAMAZDIM BU ŞİİRE


Bahar dalları geçiyor alımlı çalımlı desenler içerisinde… Yaz meyveleri geriniyor bir kaç adım ötede… Hiç biri aşkın değdiği mevsimlerde yaşamamış! Hiç biri ölümsüz sevgilerin romanını okumamış!


Aşkımtrak susuzluklar içerinde, göğüsler uzanıyor dudaklarıma doğru. Kırmızı öpüşlerin cömertliğinde aşkı buharlaştırıyor tanrıçalar… AŞK, anlamını yitirmiş… Rengini şafak bulutlarına vermiş tüm duygulanışlar...


Bir içimlik sigara istemiyorum hiç kimseden! Bir yudumluk kadeh, duygulandırmıyor beni! Bir mevsimlik kitaplara başlamam artık..!

Romanların ömrü bir kaç aylık! Masallar başlamadan bitiyor ansızın...


Dipdiri genç kızlar dikenli tellerden bu yana geçmek istiyor. Hepsinin gözleri güzel… Siyahı var, elası var… Mavisi, yeşili var... Elleri, tırnakları, saçları... O öpülesi dudakları güzel...


Ama bir şey var ki; O yok işte!


Bir şey var ki;

GERÇEĞİNDEN ÇOK, KOPYASI DOLAŞIYOR DUDAKLARINDA...


ÖZLEMLERİN YERİNİ, ÖZENTİLER DOLDURMUŞ...


Şemsi Belli

16 Mart 2021 333 şiiri var.
Beğenenler (4)
Yorumlar