Lodos'un Besteleri

kasımda aşk aynıdır aslında,
sonra sonra çıkar dalgaları
aralığa çalan akşamlarda
hep aynı harfler demlenir dudaklarda
rüzgar günahlarını besteler...

eskimiş fotoğraflar çıkar,
unutulmuş zulalarından.
erkek sakal bırakır,
kadın değişmez,
hep kadındır.
rüzgar hatıralarını besteler...

sabah kahvelerinin bahanesi olmaz,
gece her zaman gecedir,
ancak kadının gözleri bilir seni.
sen ise bilgeliğinden utanırsın.
rüzgar yanlızlığını besteler...

aromalı şaraplar seçersin
uzak semtlerden, dilencilere değil
kendine seçersin;
ama o içer.
rüzgar yoksunluğunu besteler...

karalar dar gelir,denizlere gidersin
adalar hapis;
sen açıklarda beklersin.
maviyle bütünleşen sonsuzluk
yani ufuk; ama sen
bilirsin sadece bilirsin.
rüzgar özlemlerini besteler...

sen sadece onu ararsın,
senin tek limanın
onun ihanet dolu koylarıdır.
koynundan atarsın kendini,
boynunda bir urgan,
yerden kesilmiş ayakların,
ılık esen rüzgar, sıcak akan kan
birdaha kanarsın, ama sadece o'na kanarsın ,
artık o da sırt çeviriyorsa sana
bu defa rüzgar,
bu defa lodos,
son defa poyraz,
en güzel melodilerini senin için besteler
artık kuzeyden eser...