Mabedime Yasak Günahın Düştü
Kan gülleri açtı dağ yamacında
Asuman dalında kuşlar ötüştü
Bir ceylan vuruldu çeşme başında
İçime o anda ateşler düştü
Gönül otağıma bir çadır açtım
Her köşesinde ağlayıp içtim
Aşkın kanadında ülkene uçtum
İçimde deryalar denizler taştı
Günlerce aradım her yerde seni
Dediler uzaklara çekti yelkeni
Yokluğuna sardın bendeki seni
Bu sevda boyunu çoktandır aştı
Mazi midir şimdi kalbimi yakan
Şimşek midir her gün göğsüme çakan
Kan mıdır sel midir gözümden akan
Mabedime yasak günahın düştü
Sınadığın bu kalp senin eserin
Kapanmaz bu yara oldukça derin
Yokluğumun resmi olsun gözlerin
Oysa deli gönlüm tek sana eşti