Madımak İçin

.
Kül altında kalabilir kocaman sevda
Olasıdır kılcallarında aydınlığın bir olup bittiye gitmesi
Bir sazın dizeleri kavrulmuştur
İçeride kalan sözcükler kapıcıya haykırış için değildir
Tütsülenmiş güvercin kanatlarıdır ve belki de habersizlik taşır Pir Sultan'a
Sonra noktaları bozulmuş son mektuplar ki zarfsız
Mahşer sarmaşıkları çarpıp dağılan ki merdiven loşlukları
Kime davetkardır kocaman kent kimleri topyekün uğurlamaya

.
Yüreği kaynayan türkülerim ne yana kaçsa heyhat
Alev alev şiir solur Altıok
Kaynayan Akarsu yürür kilim motiflerinin arasından
Çimen'lerin son kez giymeleridir bayramlıklarını

.
Kalem düşleri Sehergül'dür
Ender Güldür aslında yarıda bıraktırılan
Her hücresine alazın kokusu siner Menekşe Kaya'lara

Bir ateş küresidir yüzleri Koray'ın,Emin'in,Sulari'nin
Metin çıkar gelir Altaylardan can evimize kor'a dönüşerek
Yalınayaktır Şahin yine özgürlüğü gözetler durur dumanların içinde

.
Yanık bir uzun hava Serpil'ir incelip kopmadan önce
Uğur Kaynar kazanlarındadır fokurdar durur yine Sivas'ın

.
Birbirini kucaklayanların sesi düşer şimdi destanlara her biri Asım'dır
Birbirini tutuşturanlardandır Carina ve Handan ki yüreklerinde küt küt sızıntı
Bir beyaz perdeye otuzüç kızıl yüz düşer aşkı tanımlamak için
Yağmur sonrasının ekin tarlaları gibi kokuyorsun desem Hasret'e yalan değildir

.
Ey türküler, şimdi yüzünüz bir türlü gülmeyen Aysan'sa
İtirafımdır ki bunda suçum çoktur benim

.
Ah Madımak yıllardır hiç sönmeyen bir çırasın sen
Ay dolanıp yıllar geçse bile tavaf edilecek Hira'sın sen...