Mahallemizin Adem Abisi

Mahallemizin Adem Abisi
Bizim caminin köşesinde,
Jilet, kalem, çakmak satar.
zabıtalarla kankadır...



Gözleri görmez; buna rağmen,
Bana kötülük yaparlar beni horlarlar diye,
Kimseden ürkmez.



Ezan okununca girer camiye,
Kılar namazını.
Yine çıkar caminin köşeye.



Gözleri görmez amma, yüreği görür.
Herkesi sesinden tanır isim isim
Koyar yüreğindeki bir köşeye...



O, mahallemizin Adem Abisi
Gözü gören bir çok insandan daha mutlu
Daha gururlu, daha umutlu, dilenmiyor
Kimselere ilenmiyor...
Hayat diyor umut diyor Allah diyor...
Kazandıklarını helalinden yiyor...