Mahcup

günün başında

günün sonunda

ne zaman görsem seni

duygularımı açamadım

ışığımı veremedim

ürkek ve tedirgin

kendi yalnızlığımla

sana uzak

sana yakın geldim

kuru bir yaprak

boş bir kağıt sessizliğiyle

sürüklendim

dudaklarımdan çıkan sözleri

sen söyletirdin

yazıya döktüğüm şiirlerimi

sen yazdırırdın

gizli yeminlerim vardı

vazgeçmedim

içimde sen

senden başka kimseyi sevemem

kilitliyim sana

sensiz şehir

çerçeveler

her şey

içi boş gelir

sen benim gizli hazinemsin

seninle sensiz

mahcup fısıltılarla seslenirim

ya da

bir ömür geçer

kendi karanlığımda…

12.07.2019/çengelköy