Mahkûm Olmuşum

Bir ömür boyunca üzgün halimle,
Delice sevmeye mahkûm olmuşum.
Umutsuz aşklara, sezgin dilimle,
Tutuşup yanmaya mahkûm olmuşum.


Perişan olsam da yolun sonunda,
Umutla bakarım günün tanında,
Yüreğim vurdukça narın yanında,
Sararıp solmaya mahkûm olmuşum.


Her türlü çareye başvursa elim,
Dert ile kederle savrulur dilim,
Bütün bedenimde ben milim milim,
Acıyla dolmaya mahkûm olmuşum.


Dertleşip dururum narin sazımla,
Gittikçe eririm alın yazımla,
Canımdan can alan gönül sızımla,
Sitemkâr olmaya mahkûm olmuşum.


Bütün benliğimi derde salarak,
Sessizce yürürüm arda kalarak;
Her gün derinlere hayli dalarak,
Sancıyı bulmaya mahkûm olmuşum.