Mahpusta Her Gece Ömrüm Ağladı
Sabır duasında bekledim günü
Mahpusta her gece ömrüm ağladı
Unutmak istedim hey zalim seni
Mahpusta her gece ömrüm ağladı
Ateşe atsaydın böyle yanmazdım
Bileydim sevdiğin böyle kanmazdım
Kalbimde olmasan inan anmazdım
Mahpusta her gece ömrüm ağladı
Yaktığım tütünler oldu yoldaşım
Kâğıt kalemim di bir tek sırdaşım
Ne bacım aradı ne de gardaşım
Mahpusta her gece ömrüm ağladı
Yıllarca koğuşta gezinip durdum
Çok zaman kederle bağrıma vurdum
Acılar içinde hayaller kurdum
Mahpusta her gece ömrüm ağladı
Çekilmez çileyi çektim derinden
Hala kopamadım o gözlerinden
Geldim de kalkmadın koşup yerinden
Mahpusta her gece ömrüm ağladı
Teşekkürler sn Zeytinci, selamlar saygılar..
Hüzünlü bir sevda şiiri kıt'aları uzun tutmanız ile daha da güzel olmuş tebrikler içtenlikle Filiz hanım...👍