Mahremiyet Giyotinleri

Gözlerde okunmuyor vefa,
zamanda gök oğul gök kız
cumhuriyetin hem kendisi,
hem dokuz yüz cilt kitap dolusu kütüphanesi,
okuyan insan sayısına göre yaramazlığın sesi

savaşlardan bugüne
dizleri yaralı çocuk çevikliği,
yeni paradigma arayışlarında

daha önceleri dertler farkıyla hepsi,
dinamikleşip bozulan hayaller
yardıma muhtaç üzücü görüntülerin ana düşüncesi
her manzara bir dilek şimdi bana
tertemiz
saflıktan korkmayıp da tutunduğum,

insanı bulamayacak kadar geçmişte
iki hususla yetinmeyip
çok istediğim,

demek ki,
içinde yerim yok
ahlak bozucu davranışlar karşısında,

değer boşluğuyla yalnızlaşır
kendini ifade edememek,
önlemin tek bir tarafı
kapalı kutularda boğmaca şekliyle,
oysa buralardan zafere kalkar otobüsler
kendi zihniyetiyle hareketlenir ,

doğuştan gelen özelliklerle daima
insanlaşmanın organik bağı,
yeniden kurtularak önerilerden
olmalıdır kökenleri belirtilmiş gelişimler,

öbür yüzünde bozgun var insanın
yutkunurken nefesi kesilircesine
boş konuşulurdu
hep konuşulurdu ama,
dinlemek işkenceydi

akıl sinyallerimde yardımcı
isabetli görüşlerin karşısında
ifade o kadar önemli ki,

geldiler
anlamlı sonuçlarla
varlık kazanması engellenmiş bir yığınla geldiler,

bataklığı kurutmaya gidiyoruz şimdi,
çok geç değil
mahremiyet giyotinleriyle çatışma halinde..