Mahşer Meydanında

Yitirdiğin, gerçeğin özünde bir güldü
Geceler boyu ağlayan, yanık bülbüldü
Sen ki kıydın o güle, soldurdun bir anda
O mahşer meydanında, bekleyen bir kuldu

Aşkına meyil olup da, her şeyden geçen
Ecel kadehinde aşk şarabını içen
Bir kuşun kanadında, gökyüzüne uçan
O mahşer meydanında, bekleyen bir kuldu

Şimdi sorma, hangi cennetin kapısında
Nerde o yürek sende, gönül tapusunda
Adaletin şaşmayan cihan hapis inde
O mahşer meydanında bekleyen bir kuldu