Mahşer Seni Almadi

Sormadım yıllar yılı bu ateşin adını,
Senden bergüzâr imiş yüreğimde sakladım.
Pervaneler tadarken bu ateşin tadını,
Sönmesin hiç diyerek seherlerde yokladım.

Yokladığım seherler bülbüle gülümserken,
Güllerim boynu bükük dikenlerim ağlıyor.
Mihricân olan yelin ılgıt ılgıt eserken,
Yâre gitmek istesem yollarımı bağlıyor.

Bağlanan yollarımı sana çözdürebilsem,
Kırk düğüm atıp gittin musalla'nın taşına.
Yorgun gönül sekerât gelip gezdirebilsem,
Hiç değer vermedin ki gözlerimin yaşına.

Yaş değil kan dökse de bildirmedim ellere,
El elin dertlerini nasıl dinler bilirsin.
Gözyaşım karışırken katre katre sellere,
Tükenen ümidimle mezarıma gelirsin.

Gelirsen mezarıma hüzün çiçeği getir,
Adı hüzün de olsa çiçek açsın bedenim.
Huzur bulsun bedenim, bu acıları bitir,
Hâni nerde gelmedi bin cefâlar edenim.

Cefâ'yı sefâlarla ne zaman saracaksın,
Eyyûbun sabrındayım lâkin tâkat kalmadı.
Sûr-u İsrâfil ile mizâna varacaksın,
Gördüğüm rüyâlarda Mahşer seni almadı.