Mahşere Kadar
Kimler gelmemiş ki fani dünyaya
Ta devri Adem'den bu güne kadar
Ruhlar alemi de çıkar semaya
Bekleşip dururlar mahşere kadar
Tefekkür eyledim devri alemi
Ruhum tırmaladı can da sinemi
Dünyanın nizamı acep böyle mi
İnsan aklı ermez mahşere kadar
Nice peygamberler hükümran olmuş
Firavunun sonu bilesin n'olmuş
Karun da malıyla yere gark olmuş
Batan ta derine mahşere kadar
Kuş dili bilir idi Sultan Süleyman
Yusuf da zindanda kaldı bir zaman
Eyyüp'ü sabırla bekleten iman
Söyleşir hep dilde mahşere kadar
Çok iftira oldu Meryem Ana'ya
O da dua etti yüce Mevla'ya
Kavmi tam uymadı elbet İsa'ya
Küfre düştü elbet mahşere kadar
Akıl sahipleri tövbe eder kendine
İnsanoğlu bazen uyar nefsine
Şeytan çok güvenir kendi fendine
Musallat insana ölene kadar
Evliya, enbiya dostu Allah'ın
Hayra tebdil olsun olan sabahın
Tövbe eyle Kadir çoktur günahın
Kalma o çukurda mahşere kadar