Mana

Hiç bir tonu
Acımtrak kokmadı
Bıraktığın sessizlik kadar
Yastığıma sinmiş

Hiç bir yerim
Ağlamadı
Dokunduğun
Yerlerim kadar

Bir sessizlik yağıyorum şimdi
Parça parça
Sözlerin yankılanıyor
Odamın köşesinde hala

Konuşamadıklarım düğümleşiyor
Çiğnedikçe gezdiğin yerleri
Ağzımda

Çok zor bir şey bu
Adınsız adımlayamıyorum
Artık
Uykularımı

Gözlerinin fısıldadığı bakışlar
Derinleşiyor içimde
Anlamı o kadar kokuyor ki bedenimde
Hangi sessizliğe dokunsam
"Sen" ağlıyorum
İçime içime

Mecburiyetlerin yanık izi omuzlarımda
Sana ait ne varsa kaldırıyorda
Ağır geliyor bıraktığın sessizlik
Baş ucumda

Yeniden aşık olmak değilde
Koşulsuz daha da bağlanmak sana
Yaşadığım haykırışlar

Dizimdeyken böyleyse hayat
Hasretin ölüm olur
Gözde'n kalan her ırakta

Yaşadığım en büyük anlamsın...





Eylül 2010