Mangal Gibi Yürekte Yandın/şeref'e..!

Mangal gibi yüreğin var diyordun
Ettiğin yeminler,verdiğin sözler
Bir bir yandı kül oldu,mangal gibi yürekte!
Şimdi ayrılık oturmuş,külleri iyice alevlendiriyor
Yersen diyor!

Eskiden okuduğum bir roman gibi oluyor anılar
Düşününce bir bir olanları
Sanki kendim yaşamamışım gibi
Kalbim anlatıyor uzun uzun
Gözlerim doluyor,'erkek ağlamaz' diyene inat
Onca suskunluğu,derin bir iç çekişim bozuyor
Gözlerine bakıncada böyle olurdu
Sonra açıyorum o şarkıyı,defalarca dinliyorum
?'Bana herşey seni hatırlatıyor''!

Ayrılığın kolunda dolaşıyorum sokakları
Yalnız sanıyor görenler
Onca yaşananın kalbimde olduğunu bilmeyenler
-Hadi artık,sende bul birini diyorlar
Kaybolsada bulduğum,daha yitirmedim ben O'nu
Bilmiyorlar..
Çarkı feleğin bütün dişlileri kırılmış
Çaresizliği gösteriyor,bir tur daha attıramıyorum
Belki mutluluk denk gelecek!
Ama dönmüyor işte,olmuyor
Pas geçiyorum,umutları
Eskiden kalma gönül dolusu anımlarımla ayrılıyorum..

İçmeyeyim diyorum,her içtikten sonra
Ama ertesi akşama dayanamıyorum
Solan umutlarıma,beyaz hayallerime
Bakınca,yüreğime işleyen gözlerine
?'Seni seviyorum'' diyemediğim her saniyeye
İçiyorum işte,
Mezem olmasada gönül masamda
Yanımda bir tek karanlık oluyor
Sızana kadar içeyim diyorum,
Şişenin dibinde bile,hayalin var
Gözlerim birden açılı veriyor

Sen kimbilir hangi gönül masasında
Bir tek kuş sütünün eksikliğinde
Hiç yüzün kızarmadan
?'Şerefe''deyip kadeh kaldırıyorsun
Şeref'in yerin dibine girdiğini görmeden

YAZAR_DEMODERN..