Manilerle Türkiye

Al fesimin püskülü
Söndü sobanın külü
El başının üstünde
Köylü devletin kulu

Gözlerinin karası
Fırat Dicle arası
Taht kavgası yüzünden
Çıktı çıban yarası

Dividin ucu kanlı
Zenginli garibanlı
Azınlık diye diye
Düştü koca Osmanlı

Zeybek çekmez halayı
Amca bildik halayı
Yüzmeyi öğrendiler
Nice anzak alayı

Toprağı tepe tepe
Sıra geldi Antep'e
Namus günü olunca
Dağ oldu küçük tepe

Bölündük de bölündük
Hem ağladık hem güldük
Başka milletten olduk
Öldü diye bir hödük

Kaşıntı yaptı bir bit
İstemiyorsan çek git
Bit pislikten bulaşır
Tecrübelerle sabit

Dağ başında ardıcım
Çocuğum aç ben açım
Kurda yataklık ettim
Affınıza muhtacım

İş verdim yemek verdim
Ben, sen doyunca yerdim
Sen rahat uyu diye
Büyük çim yatak serdim

Toprak emer taşanı
Tazı bilir tavşanı
Tanımaz hale geldin
Sen Kırk yıllık paşanı

Şimdi ne tok ne açım
Namustur benim saçım
Bak hele hak kayıran
Demokrasiye bacım

İpte tutar yay oku
Kapanma açık oku
İlim neyine kurban
Sen köyde kilim doku

Ben tepeden tırnağa
Yönelmişim hep sağa
Peygamber sünnetidir
Haram değmez damağa

Kuran yüce pusula
Yön gösterir her kula
Demokrasi işte bu
Hadi kızlar okula

Yemedik domuz eti
Türk oldu din devleti
Üç buçuk of üç buçuk
Laiklik elden gitti

Kazma kürek kazarım
Hem okurum, yazarım
Uzlaşmalar oldu mu
Ben medyayım, azarım

Ömrü az olur bitin
Havlaması bol itin
Fazla takma kafaya
Tam mevsimi Gel-Gitin


İlyas YAĞCI