Manisel Şiir

Şarıl şarıl akar dereler
Yesin seni pireler
Bana yaptıklarını çekesin
Kemirsin seni fareler

Yandım ben aşkının ateşinden
Eşşek arısı soksun seni dilinden
Bana yaptıklarını çekesin
Senin tependen kuşlar işesin

Sevgimle dalga geçtin
Sen ne inatçı keçisin
Ahımı alma çekersin
Şerbet yerine zehir içersin

Gece gündüz dırdır edersin
Başımda et koymayıp yersin
Sen ne acmasız şeysin
Yoksa sen vahşi bir kedimisin

Ne kalp kaldı ne yürek
Aynı acıya düşte görek
Senin gibisine sevgi ne gerek
Yürüde boyunun ölçüsünü görek