Manolya 3

Anlamadın mı hala Manolya ?
Kaçak yolcularıyız hayatın
Yanlış duraklarda beklemekle geçmiş ömrümüz
Üç günlük misafiriyiz çaldığımız her kapının
Oysa göçebe olur mu sevda?
Göğsünde kutsanmış topraklar gibi duran
Yüreğin kocaman, yüreğin bembeyaz Manolya




Acılar sinmiş eşyaların üzerine
Yüzlerimizde kıta kıta ayrılık
Bir vaftiz gibi aklımızda kalan
Kendi dilimizi konuşamadık bir türlü halâ
Oysa aşk her dilde aynı kokar Manolya




Yağmalandı yarınlarımız
Günah çıkaramayız susmakla
Susmak en büyük günah çünkü bu saatten sonra
Gözlerindeki o girdap durdukça
Masallar kadar yakınız gerçeğe Manolya




Yokuş yukarıydı hayat hep bize
Esmerdi tenimizde bahtımızda
Tıkanan bir umuttuk yokuşlarda
Belkide hayatı unuttuk bir gülün tam ortasında
Şimdi anlıyorum ki
Çaresizliğime direnen mısralarımla
Ben aşkın hep izini sürmüşüm Manolya