Manolyam

duydumya manolyam evlendiğini
aşkını resmini yakasım geldi
yıkılsın dünyanın taşı temeli
tutup ta kökünden yakasım geldi

beynimden vuruldum yıkıldım yere
kara perdeler indi maviş gözlerime
değer vermedin demekki sen hislerime
çiçeklerin gülü diken manolyam

hani bizim aşkımız aydı güneşti
her günüm karanlık manolyam
mahrum ettin aşkından beni
sende mahrum kal " manolyam "

develi köyü
pamukkale
denizli

23 Ağustos 2012 1905 şiiri var.
Yorumlar