Mapushane Mektubu (1)

şu mapusluk ne bela şeymiş anne
insan düşünse anlıyor derdine
masmavi denizlere.....güneşli güzel günlere
şu bir karış camdan bakmak.....
insanı öldürüyor..anne
güneş doğmuyor bile bu odalara......
bir kuş sesi bile duymayalı çok oldu
bu odalara sevdada uğramaz oldu anne....
yar sesi duymak...hasretlik oldu bu odalarda
ölmek istiyorum anne.....
şuan...şuan sanki ölümden farksız yaşadıklarım...
duvarlar takvim oldu saatler ölüm
saat başı ölmek ne zor şeymiş anne
kanım kalemim oldu ....duvarlar kağıt
sevdamı yazıyorum anne her seferinde....
sevdayı kanla yazmak ne zor şeymiş anne
bazı bir karış camdan dışarı bakıyorum....
küçük çocuklar maç yapıyor...
çocukluğum geliyor aklıma anne....
elinde yavrusu olan bir babayı görünce
içim cız ediyor...hayellerim geliyor aklıma anne
iki sevgili görsem....sevdam geliyor aklıma...
ben hiç gelmiyormuyum die sorma anne...
her anımda sen varsın aklımda.....
seni çok özledim anne....