Martılar Bizi Bekliyorlar

Deniz kenarındaki o bankı yalnızlığımla doldurdum
Gökyüzü gri,güneş keyifsiz,dalgalar uzaktalar
Anılar koşuyor aklımda yokuş aşağı,maziye batıp çıkıp boğuluyorum
Gel simitler benden,martılar bizi bekliyorlar

Saatin önemi yok
Nasılsa bütün zamanımı yalnızlığa ayırıyorum
Bir sigarayı diğeriyle yakıyor,
Kalbimden umut kırıntıları ayıklıyorum
Çevredeki o tek ağaç hani adımızı kazıdığımız
Ara sıra onunla bakışıyor
Çaktırmadan gözyaşlarımı siliyorum

Yine de ne olursa olsun içimde geleceğine dair bir his var
Gel nemli yüzüme dokun
Sana susadım yar
Simitler benden gel hadi
Martılar bizi bekliyorlar...