Masal

(Sevgili Ayşe Sönmez Bulut'a...)

Bir masal vardı ya hani,
sonu güzel bitecek olan...
Tüm masallar bir varmış bir yokmuş diye başlarken,
bu masalda bir de vardı, iki de hani.
Ülkenin birinde,
yaşları on altı ile on dokuz arasında olan gençler bir araya getirilmişti...
Hani önlerine bir hedef konmuştu,
mutlaka gerçekleştirmeleri gereken...
Gençlerden bazıları itirazsız kabul ederken,
önlerine konulan hedefi gerçekleştirmek için çalışmaya
ve bazıları da umursamayıp boş verirken,
bir de, dillere destan olan
ve başlarındakileri bıktıran bir grup vardı ya hani...
Ayrılık vakti geldikten sonra
yurdun dört bir yanına dağıldıktan
otuz üç yıl sonra tekrar buluşmuşlardı hani...
Ayrılırken karar almışlardı.
Demişlerdi ki,
' herkes masalın kendisine aldığı bölümü iyi okusun, incelesin.
Bir süre sonra tekrar bir araya gelince masalımızı okuyalım.
Bakalım güzel olmuş mu, yoksa tamamlanmamış mı ?'
Bir yıl sonra tekrar buluştular.
'Sen yoksan eğer, bir eksiğiz' demişti biri...
Buluştular masalı tamamlamaya,
otuz eylül iki bin on birde Alanya'da.
BİR EKSİK İLE...