Masal

Bir varmış bir yokmuş;
bahçeleri bin bir çiçek lale bezeli
kuşlar sürüsü,
rüyaların hiç bitmediği,
uykunun hiç özlenmediği
bir dünya varmış...
sabah diye bir şey yok
akşam diye
zaman diye bir şey yokmuş...
sürpriz iyi-kötü,
vuslat
yahut şafak.
Dümdüz bir ova alabildiğine
her şey ya varmış
ya da yokmuş...
yarın veya dün değil
sadece bugünmüş...

yaşamak bugün
eldeki avuçtaki
olanın, olmayanın
her şeyin bugün
acaba, belki, ???? yok
sadece bugün
başka hiçbir şey yokmuş.

Dünya bir ineğin boynuzunda takılı,
bebekleri leylekler bacadan aşağı atarmış.
Noel baba damda gezerken,
gökten herkese yetecek kadar elma düşermiş.
Günah yok, sevap yok
cennet cehennem...
sadece bugün
ve sadece yaşamak...

gün doğarken başlar
batarken bitermiş
bütün oyunlar.
Kazananı yok
kaybedeni,
bahsi...
herkes mutlu sonunda.
Oyun biter yeniden başlar,
sonra biter
ve yine başlarmış...

bir varmış bir yokmuş;
bir çocuk varmış,
bir şekerci dükkanı,
bir de şekercinin sahibi,
hepsi bu kadar.
Tek amaç şekerlere ulaşmak,
hayattaki tek gerçek şekerci,
varıp ulaşılabilecek tek yer.
Tek düşman şekerci,
tek dost şekerler...
bütün hayaller bunun üzerine imiş.

Bir varmış bir yokmuş
masal bitmiş
ama çocuk hala rüyada...
yaş kemale ererken,
ağızda buruk bir tat
ve gözlerinde yarın gerçeği bulutlanır
şekerciden ise eser yok...