Masal

Karanlıktı gökyüzü bu sabah,
Ellerimi tutan ellerinde yoktu yanımda.
Bir not kalmıştı senden bana hatıra ama
Ne acımı dindirmişti ne sevgimi bitirmişti.
Alışmıştım artık hayatın bu oyunlarına.
Buda geçer diyordum kendime.
İçimde ifade edemeyeceğim bir duygu vardı.
Sanki aldığım nefes bütün iç organlarımı yakıyordu.
Buna da alışacağımı sanmıştım ama olmamıştı.
Mutlu başlayan ancak sonunun kötü bittiği,
İki masal karakteriydik seninle.
Ben senin yanında ne kadar yardımcı oyuncu kalsam da
Sen benim başrol oyuncumdun.
Masallarda kötü karakter olmaz zannediyordum,
Ama bir gün kurt çıkageldi.
Seni bana getiren yollar yerine,
Başka yollara saptırdı seni.
Sende istemezdin biliyordum.
Amacın sadece daha hızlı gelmekti bana.
Ayağın tökezlemiş, tam düşerken kurt yakalamıştı seni.
Onu kurtarıcın gibi görmeye başlamıştın.
İçindeki duyguyu aşk zannetmiştin.
Onun yalanlarına kanıp onunla gitmiştin.
Adı üstünde kurt işte o da ne yapsın.
Her masalın sonunun güzel bittiği gibi
Bu masalın sonunun da güzel bitmesini istiyordum.
Ama olmamıştı, onun dişleri arasında kaybolup gitmiştin
Bense kimin yazdığı bilinmeyen masallar arasında
Yerimi çoktan hazırlamıştım...