Masal
bende bir masalda , bir periydim aslında,
upuzun saçlarım vardı,
ışıl ışıl gözlerim,
ve deli gibi çarpan kalbim..
sonra sen gelmiştin işte,
beyaz atın üstünde,
kandım senin gösterişine,
kandım senin gülüşüne ve tatlı sözlerine....
biz olmuştuk artık,
tek bir bedende hayat bulmuştuk,
üzülmüştük, ağlamıştık ,gülmüştük,
bir varmış , bir yokmuş derken,
ayrı düşmüştük...
prens kurbağaya mı dönüşmüştü,
yoksa geçici süreliğine, kurbağa mı prense,
anlamadım hiç, hiç aklım ermedi...
sen bir yalanmışsın ve ben bir yalana tapmışım...
gözlerinde ki ateşi, sevdam sanmışım,
sen küfetmişsin, ben sevdin sanmışım,
gözlerimi kör etmişsin, tek sen kaldın sanmışım,
nasıl da beni kandırmışsın..
bir masalda bir periyim sanarken,
en dramatik tiyatroda başrol almışım...
bir varmış , bir yokmuş,
bir prenses sonsuza denk uykuya dalmış,
ve kimse neden diye sormamış..
Riyakar yüzde, söze güven mi olur. Bilemezsin hayata ne dem vurur. İnsan kılığında, kılıksıza düştüyse gönül, Bir sevi uğruna, hayattan soğur.
Yürekten kutlarım. Şiiriniz hüzün yüklü ama, harikaydı
Tebrikler.
Gün eksilmesin pencerenizden.
Çetrefil.